ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

   Πήγα και προχθές την Κυριακή (όπως κάθε φορά) στο γήπεδο να δω την ομάδα μου να αγωνίζετε με τον Παναθηναικό. Ήμουν αισιόδοξος, διότι αυτό το δικαίωμα μου το έδωσε η ομάδα μου, και ερχόμουνα από μεγάλη νίκη-πρόκριση επί ενός άλλου μεγάλου αντιπάλου. Κλίμα ευχάριστω πριν από την έναρξη.

   Με το ξεκίνημα του αγώνα (και δεν το λέω από υπερβολή, αλλά μετά από 30 χρόνια στα γήπεδα έχω άλλο κριτήριο ή κριτικό μάτι αν θέλετε) ήμουν σίγουρος για την εξέλιξη της αναμέτρησης. Το γρήγορο γκολ του Παναθηναικού δεν μου άλλαξε την άποψη για την εξέλιξη.

   Έβλεπα έναν Πάοκ...
ο οποίος ήταν καλός, και περιέργος σε αυτό το ματς να έχει μεγαλύτερα καλά διαστήματα, με έναν Βιερίνια ο οποίος απλά δεν πιάνετε εύκολα από κανέναν αμυντικό. Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, δεν ήταν η εμφάνιση του Πάοκ, αλλά ήταν η εμφάνιση του Πάο η οποία κατά την γνώμη μου κυμάνθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα, και για να είμαι ειλικρινής ήταν από τις χειρότερες ομάδες που είδα στην τόυμπα τα τελευταία χρόνια. Επιθετικά δεν υπήρχε καθώς με την μεγάλη απουσία του Σισέ, δεν υπάρχει επαρκής αντικαταστάτης. Το κέντρο του, να πω ότι πάλευε; ότι προσπαθούσε; ότι δημιουργούσε; Ένα απόλυτο τίποτα. Αμυντικά, τα πήγε χειρότερα, καθώς δέχθηκε πολλά τρυπήματα και από τα πλάγια και από το κέντρο του, και θα είχε σοβαρά προβλήματα αν ο Μουσλίμοβιτς δεν ήταν τόσο αρνητικός.

   Αλλά όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν αγώνα, και αντί να έχουμε ισοπαλία ή νίκη του Πάοκ , έφυγε ο Πάο με τους τρεις βαθμούς.

   Εκέινο που με προβλημάτισε όμως είναι ότι ομάδες οι οποίες ξοδεύουν για έναν παίκτη, όσα εγώ για όλη την ομάδα, είναι τόσο κοντά μου αγωνιστικά, αλλά πολύ μακρυά μου βαθμολογικά.

   Το Ελληνικό ποδόσφαιρο, δυστηχώς δεν αφήνει οξυγόνο για να αναπνέει η προσπάθεια της κάθε ομάδας, και ακόμη δεν θέλει να το αφήσει μόνο του. 

   Μέχρι να πάρουμε την απόφαση ότι το αποτέλεσμα των κόπων κάθε ομάδας, θα εξαρτάτε από την ίδια και μόνο την ίδια, απορώ τι θα βλέπει στα γήπεδα ο πιτσιρικάς της φωτογραφίας.

Posted in: Απόψεις,Ελλάδα