Η είσοδος στην 5άδα χάθηκε στο Βικελίδης...

Ο Άρης απέτυχε να μπει στα play off της Super league και μοιραία η χρονιά κρίνεται ως αποτυχημένη. Μπορεί η Ευρώπη να χάρισε τη δόξα όμως η Ελλάδα ήρθε στο τέλος να την θαμπώσει. Πολλά θα γραφούν και πιο πολλά θα ειπωθούν. Διοίκηση, προπονητές και παίκτες θα περάσουν γενεές 14. Προσωπικά το "κάναμε το χρέος μας αλλά..." ορισμένων δεν μου αρκεί, αλλά και πάλι το δέχομαι. Αποφεύγοντας την κριτική, ως απλός φίλαθλος που είμαι και φοβούμενος ότι θα είμαι τουλάχιστον άστοχος αν την επιχειρήσω (αφού όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος), θα θυμίσω την πορεία των κιτρίνων μέσα στην έδρα τους, εκεί που πιστεύω ότι ο Άρης έχασε την την 5άδα...


Πριν ξεκινήσω την ανάλυση, είμαι ένθερμος υποστηρικτής ότι σε τέτοιας δυναμικής πρωταθλήματα όπως το Ελληνικό ο παράγοντας έδρα, είναι καταλυτικός. Ειδικά όταν μιλάμε για το Βικελίδης το πλέον ποδοσφαιρικό γήπεδο υπό το πρίσμα της έδρα. Το ευρωπαϊκό κοστούμι του γηπέδου εξάλλου το καταμαρτυρεί, παραμένοντας για 4 δεκατίες ατσαλάκωτο.

Πάμε στο ψητό. Ο Άρης εντός έδρας είχε 7-2-6 ( νίκες-ίσοπαλίες-ήττες). Δηλαδή από τα 15 ματς στο Βικελίδης οι κίτρινοι κέρδισαν μόνο τα 7, επίδοση που μάλλον δεν κολακεύει αν αναλογιστεί κανείς ότι η Κέρκυρα με τα λιγότερα εισιτήρια στην λίγκα που μόλις και με τα βίας σώθηκε, έκανε 6 νίκες στην έδρας της. Αντιστοίχως, οι λεγόμενες μεγάλες ομάδες έκαναν από 9 νίκες πάνω στην έδρα τους.

Εκεί που η ομάδα πήγε πολύ καλά ήταν τα εκτός έδρας. Με 6-4-5 έκανε αυτό ακριβώς που έκαναν και οι μεγάλοι που αν εξαιρέσουμε τον Ολυμπιακό, που εκτός είχε 9-1-5, ο 2ος της κανονικής περιόδου ΠΑΟ είχε.... 7-3-5!!!! Δηλαδή 2β, μόνο, διαφορά! 

Ας δούμε όμως τις 2 ισοπαλίες και 6 ήττες του Άρη στο Βικελίδης ημερολογικά:

2η αγωνιστική, 12-9-2010, ήττα 0-1 από τον ΠΑΟ
4η       "           , 17-10-2010, ήττα 0-4 από την ΑΕΚ
9η       "           , 8-11-2010, ισοπαλία 1-1 με την ΑΕΛ
15η     "           , 18-12-2010, ήττα 0-2 από την Ξάνθη
18η     "           , 16-1-2011, ήττα 0-2 από τον Πανιώνιο
20η     "           , 30-1-2011, ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ
22η     "           , 13-2-2011, ήττα 1-2 από τον Ολυμπιακό
25η     "           , 6-3-2011, ήττα 0-1 από τον Ηρακλή

Δείτε και πείτε πόσα από αυτά τα ματς έπρεπε να κερδηθούν ή τουλάχιστον να μην χαθούν.Τα υπόλοιπα συμπεράσματα δικά σας...

Εν κατακλείδι....οριακή μεν, αποτυχία δε. Μια αποτυχία που απείχε ελάχιστο από την επιτυχία. Έτσι είναι όμως ο αθλητισμός και θα πρέπει να αναγνωρίσουμε μέσω αυτού την ομορφιά του σπορ, έστω και πικραμένοι. Το παρήγορο είναι ότι η ομάδα έχει πλάνο για τη νέα χρονιά και δεν ψάχνεται. Φάνηκαν και στον Άρη (πέραν του ΟΛΒ) τα ποδοσφαιρικά δείγματα του Σάκη Τσιώλη που αφήνουν μία νότα αισιοδοξίας για το μέλλον του συλλόγου κρατώντας παράλληλα και το σώμα τον φιλάθλων, συσπειρωμένο.

Posted in: Απόψεις,Ελλάδα