El Clásico!

El Clasico…Το μεγάλο ντέρμπι..Η μητέρα των μαχών…Όποιον τίτλο και να δώσει κανείς στο συγκεκριμένο παιχνίδι νομίζω είναι αδύνατο να περιγράψει το πόσο σημαντικό είναι για τις δύο ομάδες. Είτε είναι πρώτη αγωνιστική είτε τελευταία, είτε οι δύο ομάδες είναι ισόβαθμες είτε τις χωρίζουν 20 βαθμοί, η νίκη είναι το μοναδικό ζητούμενο και για τους δύο σε αυτόν τον αγώνα, πόσο μάλλον στο στάδιο το οποίο βρισκόμαστε αυτή την εποχή. Αν δούμε όμως την ιστορική διαδρομή αυτού του παιχνιδιού καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο οι 3 βαθμοί έχουν ίσως τη λιγότερη σημασία για τον νικητή...

     Η κόντρα τους ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν και έχει κατά βάση πολιτική αφετηρία. Ο Τζουσέπ Σουνιόλ ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος αποτελούσε σημαντικό μέλος της Accio Catalan, μιας οργάνωσης που σαν στόχο είχε να προωθήσει την ιδέα της ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας από την υπόλοιπη Ισπανία και από το 1935 αποτελούσε και τον πρόεδρο της Μπαρτσελόνα ενώ εκλεγόταν και επί χρόνια βουλευτής του Καταλανικού Κοινοβουλίου. Η πολιτική του δράση ήταν έντονη και έτσι ένα ταξίδι του το 1936 που σα στόχο είχε την συνάντηση με άλλες δημοκρατικές δυνάμεις της εποχής έμελε να είναι και το τελευταίο του. Συνελήφθη από τα στρατεύματα του Δικτάτορα Φράνκο και εκτελέστηκε με τις φήμες να θέλουν οι τελευταίες του λέξεις να είναι Viva la Republica (Ζήτω η Δημοκρατία). Η εκτέλεση του προέδρου της Μπαρτσελόνα ήταν κάτι το αναμενόμενο αφού η Μπαρτσελόνα θεωρούνταν από τον Φράνκο η Τρίτη πιο επικίνδυνη οργάνωση πίσω από το Κομμουνιστικό Κόμμα και τις ομάδες των Αναρχικών της εποχής και είχε ως στόχο του τον αφανισμό τους. Ο πόλεμος του Φράνκο απέναντι σε οτιδήποτε καταλανικό ήταν ανηλεής. Είχε απαγορεύσει την καταλανική γλώσσα, τα καταλανικά κείμενα και γενικότερα οτιδήποτε θεωρούσε αντιδραστικό και δημοκρατικό. Έτσι σιγά σιγά η Μπαρτσελόνα άρχισε να γίνεται σύμβολο ολόκληρου του λαού της Καταλονίας και όχι απλά μια ντόπια ομάδα που υποστήριζαν οι κάτοικοι της περιοχής. Στους αγώνες της ομάδας τους έβλεπαν τον δικό τους αγώνα για τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας τους. Τότε ήταν που άρχισε να σχηματοποιείται το μότο της ομάδας τους που παραμένει έως και σήμερα, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν τι σημαίνει. Barcelona..¨Més que un club¨. Ο Σουνιόλ ήταν το πρώτο μεγάλο επεισόδιο σε αυτή την αντιπαλότητα και τα πολιτικά της στοιχεία έμελλαν να της δώσουν διαχρονικό χαρακτήρα.

     Η κόντρα των δύο ομάδων ξεκίνησε, λοιπόν, σε καθαρά πολιτικό επίπεδο με την Μπαρτσελόνα να αποτελεί το σύμβολο του λαού της Καταλονίας που μαχόταν για την δημοκρατία και την Ρεαλ να αποτελεί, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, την αγαπημένη ομάδα του δικτάτορα  Φρανκο. Μεταφέρθηκε όμως και μέσα στο γήπεδο κυρίως την εποχή που και οι 2 διεκδικούσαν την υπογραφή του Ντι Στέφανο ο οποίος τελικά κατέληξε στην Ρεάλ, παρότι είχε συμφωνήσει πριν πάει στην Ισπανία με την Μπαρτσελόνα, με τα γνωστά αποτελέσματα για την εδραίωση της Ρεάλ ως μία εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης με τις συνεχόμενες κατακτήσεις ευρωπαϊκών και εγχώριων τίτλων. Η Ρεάλ ήταν η μεγάλη νικήτρια την περίοδο εκείνη και αποτελούσε το αφεντικό του ποδοσφαίρου στην Ισπανία. Ορισμένες βέβαια νίκες της απέναντι στην Μπαρτσελονα διαχρονικά είναι αμφιλεγόμενες, όπως αυτή για το εγχώριο Κύπελλο στο οποίο είχε νικήσει την Μπαρτσελόνα με 11-1!! Την ώρα που η Μπαρτσελόνα ετοιμαζόταν στα αποδυτήρια, δέχθηκε δύο επισκέπτες. Ο γενικός διευθυντής της εθνικής ασφάλειας συνοδευόμενος από τον πρόεδρο της εθνικής επιτροπής αθλητισμού, Στρατηγό Μοσκαρδό, πέρασαν μία βόλτα από τα αποδυτήρια ώστε να στείλουν ένα μήνυμα προς τους παίκτες. "Βρίσκεστε εδώ μόνο και μόνο λόγω της γενναιοδωρίας του καθεστώτος που σας συγχώρεσε την έλλειψη πατριωτισμού", ήταν τα λόγια του γενικού αρχηγού, ο οποίος κρατούσε μαζί του και ένα όπλο. Μόλις έφυγαν οι δύο πρώτοι επισκέπτες, ο διαιτητής του αγώνα πέρασε και αυτός από τα αποδυτήρια του αγώνα για να κάνει ορισμένες «συστάσεις» στους παίκτες. Βγαίνοντας από τα αποδυτήρια για τον αγωνιστικό χώρο, οι πέτρες και οι αποδοκιμασίες που δέχθηκαν από τους φιλάθλους της Ρεάλ ήταν το λιγότερο που απασχολούσε τους παίκτες της Μπαρτσελόνα. Σύμφωνα με μαρτυρία του Μαριά Γκονθάλβο, αναπληρωματικό παίκτη των Καταλανών και τελευταίο επιζώντα του αγώνα, οι φίλαθλοι πετούσαν ακόμα και κέρματα των 5 και 10 λεπτών, τα οποία είχαν αποσυρθεί από την κυκλοφορία. Το παιχνίδι άρχισε και όπως εξομολογείται ο μασέρ της ομάδας, Ανχελ Μουρ, σε ντοκιμαντέρ του τηλεοπτικού δικτύου "TVE Catalunya" με τον τίτλο "το σκάνδαλο του Τσαμαρτίν", ο τερματοφύλακας της ομάδας, Λουίς Μιρό, δεν μπορούσε να καθίσει κάτω από τα δοκάρια λόγω των πετρών που δεχόταν κι έτσι στέκονταν στη γραμμή της περιοχής. Το πρώτο γκολ σημειώθηκε από τον Προυδέν μόλις στο 5’ ύστερα από λάθος έξοδο(!) του Μιρό σε σέντρα και το δεύτερο επετεύχθη στο 30’ από τον Σαμπίνο Μπαρινάγα. Κάπου εκεί ήρθε η κατάρρευση των Καταλανών, με τη Ρεάλ να σκοράρει άλλες 6 φορές μέχρι τη λήξη του ημιχρόνου και να πηγαίνει στα αποδυτήρια με το θριαμβευτικό 8-0. Εκεί, οι παίκτες της Μπαρτσελόνα είχαν για ακόμα μία φορά επισκέψεις άνωθεν. Ο συνταγματάρχης που βρέθηκε στα αποδυτήρια (σύμφωνα με μαρτυρία των Φρανσέσκ Καλβέτ και Τζουζέπ Βάλιε στην εφημερίδα "Vanguardia" το 2000) συμβούλεψε τους παίκτες πως θα ήταν καλό για τους ίδιους να μην υλοποιήσουν τη σκέψη τους περί αποχώρησης από αυτήν την φαρσοκωμωδία. Έτσι κάπως γράφτηκε η ιστορία της μεγαλύτερης νίκης σε El Clasico.

     Έχουνε υπάρξει πολλά επεισόδια στην ιστορία του Ελ Κλάσικο είτε πολιτικά είτε αγωνιστικά και καθένα από αυτά προσέθετε και έναν ακόμα τόνο έντασης στην αντιπαλότητα των δύο ομάδων. Αλλά ας έρθουμε στις σύγχρονες μέρες να δούμε την πορεία του μεγάλου αυτού ντέρμπι. Η Μπαρτσελόνα έχει εδραιωθεί τα τελευταία χρόνια ως η κυρίαρχη δύναμη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, αποτέλεσμα δουλειάς ετών στις ακαδημίες της ομάδας. Η διαπαιδαγώγηση των νέων αστέρων της ομάδας ξεκινά από πολύ μικρή ηλικία και έχει οδηγήσει σε μία ανεπανάληπτη παρτίδα αστέρων. Xavι, Iniesta, Puyol, Messi, Pique,  Busquets, Cesc, Pedro και πολλοί άλλοι οι οποίοι κάθε χρόνο προστίθενται ένας ένας σε ένα σύνολο φαινομενικά ανίκητο. Ένα προσθέσουμε και τους αστέρες οι οποίοι έρχονται με μεταγραφή(Villa,Mascherano,Abidal,Alves κτλ) και την διαμόρφωση αυτού του συνόλου από έναν προπονητή που έχει μπολιαστεί με την καταλανική νοοτροπία της ομορφιάς του ποδοσφαίρου και στη συνέχεια της νίκης, έχουμε τους λόγους που αυτή η μεγάλη ομάδα μεγαλουργεί τα τελευταία χρόνια. Η Ρεαλ έψαχνε τον τελευταίο καιρό την απάντηση για αυτή την Μπαρτσελόνα σε μεταγραφές παιχτών. Απέτυχε και σύντομα κατάλαβε ότι χρειαζόταν στον πάγκο έναν προπονητή που θα της προσέδιδε χαρακτήρα και δε θα δεχόταν τίποτα άλλο πλην της επιτυχίας. Απευθύνθηκε στον πλέον ενδεδειγμένο, τον Ζοζέ Μουρίνιο παίζοντας στην ουσία το τελευταίο τους χαρτί για την επαναφορά στην κορυφή στο ισπανικό και ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Η πρώτη χρονιά του Ζοζέ δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένη. Η Μπαρτσελόνα κατέκτησε σχετικά εύκολα το πρωτάθλημα και το ίδιο και το Champions League. Η Ρεάλ αρκέστηκε στο Κύπελλο Ισπανίας γνωρίζοντας όμως και η ίδια ότι η επιτυχία αυτή δεν είχε καμία σχέση με αυτές των αντιπάλων τους. Ο Ζοζέ Μουρίνιο όμως έμεινε στο πάγκο της διψώντας για εκδίκηση απέναντι σε ένα αντίπαλο που του έχει χαρίσει την μεγαλύτερη ήττα της καριέρας του θέλοντας να αποδείξει ότι η ομάδα του θα μπορούσε φέτος να βελτιωθεί και να χτυπήσει στα ίσια την καλύτερη ομάδα στον κόσμο.

     Σεζόν 2011-2012.  Η φετινή σεζόν δείχνει να υποδέχεται δύο ομάδες με ισοσκελισμένες αποδόσεις. Η Ρεάλ είναι εμφανως βελτιωμένη και πιο ουσιαστική στον επιθετικό τομέα. Πέρυσι δυσκολευόταν αρκετά απέναντι σε κλειστές άμυνες, φέτος όμως τις φιλοδωρεί με πολλά γκολ. Γνωρίζουν όμως και οι ίδιοι ότι ένα είναι το σημαντικότερο κρας τεστ της φετινή περιόδου για αυτούς. Το πρώτο El Clasico! Στο πρωτάθλημα υπάρχει διαφορά 3 βαθμών υπέρ της Ρεάλ η οποία έχει και ένα παιχνίδι λιγότερο και αυτό σημαίνει ότι πιθανή τους νίκη μπορεί να εκτοξεύσει την διαφορά τους έως και τους 9 βαθμούς δίνοντας τους άλλη ψυχολογία για την συνέχεια

     

     Η απόδοση της Μπαρτσελόνα από την άλλη έχει πλέον γίνει ασταθής, ή μάλλον για να μην γίνουμε υπερβολικοί πιο ασταθής απ’ ότι πέρυσι. Εντός έδρας παραμένει αχτύπητη μην έχοντας δεχτεί ούτε ένα γκολ! Εκτός έδρας όμως έχει κάποιες γκέλες κυρίως λόγω αμυντικής απόδοσης και κάποιων αμυντικών πειραματισμών του Γκουαρντιόλα στην αρχή της χρονιάς. Είναι ήδη πίσω 3-6 βαθμούς και γνωρίζουν ότι ενδεχόμενη ήττα πλην του γοήτρου θα πλήξει και τις πιθανότητές τους για τίτλο! Δεδομένων των συνθηκών πρώτη τους έννοια θα ήταν μία σε αυτό τον αγώνα: να μην ηττηθούν. Ποτέ τους όμως δεν παίζουν απλά για να μην χάσουν..

ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Η Ρεάλ αποτελεί την πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης. Η Μπαρτσελόνα δε σημαίνει ότι έχει χάσει τις δυνατότητες της λόγω κάποιων ανεπιτυχών αποτελεσμάτων την φετινή χρονιά. Όλοι στην Μαδρίτη θεωρούν την συγκυρία ιδανική για να βυθίσουν την μεγάλη τους αντίπαλο και ενδεχομένως αυτό να τους φέρει άγχος. Θεωρώ δύσκολο η Ρεάλ να ακολουθήσει την περσινή της τακτική όταν ενώ ήθελε νίκη στην έδρα της, έπαιζε με 10 παίχτες πίσω από την σέντρα σε μια κλασική τακτική Μουρίνιο για να μην επαναληφθεί το 5-0 του πρώτου γύρου. Η Ρεάλ θα θελήσει να κυριαρχήσει από την αρχή και η Μπαρτσελόνα να πετύχει ένα γρήγορο γκολ για να μεταφέρει το άγχος στου γηπεδούχους. Αυτά τα δεδομένα σε συνδυασμό με την αδυναμία πιθανολόγησης των σημείων νίκης, εγώ θα ποντάρω στο να επιτευχθεί τέρμα πριν το 29’ με απόδοση 1.90

Υ.Γ.: Ελπίζω  όλοι μας να παρακολουθήσουμε ένα όμορφο παιχνίδι με πολλές φάσεις και γκολ και ας κερδίσει ο καλύτερος! Αυτά τα παιχνίδια μας κάνουν να ξεφεύγουμε από την μιζέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου και πραγματικά ανυπομονώ να ξεκινήσει!

Edit: Τελικο σκορ 1-3

       1ο γκολ:1ο λεπτο

Posted in: Ισπανία,Προβλέψεις,The Catalan