Boxing Day! Όσοι
ασχολούνται με το βρετανικό ποδόσφαιρο, την περιμένουν πώς και πώς! Μπύρα και
ποδόσφαιρο σε όλο το Νησί. Και φυσικά, στοιχήματα.. 18η αγωνιστική
ημέρα για την Premier League,
δεν ξεχωρίζει κάποιο μεγάλο παιχνίδι, αλλά τα στοιχήματα θα πέσουν βροχή.
Άλλωστε, μόνο τα βρετανικά πρωταθλήματα τρέχουν αυτές τις ημέρες, ενώ το
αίσθημα του τζόγου κυριαρχεί πάντα τέτοιες μέρες. Ας ρίξουμε μια ματιά σε 3
παιχνίδια:
- Stoke – Aston Villa
Η
Stoke
έχει ανέβει
τελευταία. Φαίνεται ότι κατάφερε να βρει τις ισορροπίες μεταξύ του Europa League
και της Premier
League.
Πάντως, μεσοβδόμαδα με στενοχώρησε λιγάκι καθώς ο προπονητής της, Tony
Pulis,
επέλεξε πολύ αμυντική τακτική στο παιχνίδι με τη Manchester City. Δεν
τον κατηγορώ, απλά πίστευα ότι έχει αποτινάξει τις τακτικές του παρελθόντος και
με τις φετινές προσθήκες άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο. Η ήττα από τη City
διέκοψε το σερί
των 4 νικών της Stoke.
Στο παιχνίδι με τη Villa
περιμένω τη Stoke
που βλέπω από την
αρχή της χρονιάς: γρήγορη και με στρωτό ποδόσφαιρο. Οι Crouch και Shawcross επανέρχονται, οπότε η ενδεκάδα δυναμώνει
σημαντικά. Από την άλλη, η Villa
είναι μια ομάδα
πολύ μπερδεμένη φέτος. Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα ξεκιναει από τον
προπονητή, Alex
McLeish,
και την τακτική του «όλοι πίσω κι άγιος ο θεός». Ή μάλλον, ό,τι μπορέσουν oi
Bent,
Heskey,
Agbolanhor –όποτε
αυτοί παίζουν. Βέβαια, δεν έχει και τους καλύτερους παίχτες για να περιμένει
κάτι. Ο Dunne
απορώ γιατί παίζει
σε αυτό το επίπεδο, ο Cuellar προσπαθεί,
ο Collins είναι
μέτριος, ο Petrov
δυστυχώς μεγάλωσε
και ο N’Zogbia
δεν είναι αυτός που
περιμέναμε (όχι ότι μαρκάρει, βέβαια). Όαση ο Albrighton. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχουμε δει
κάποιο πλάνο από την Aston
Villa
στο χορτάρι
ακόμη..
Για
όλα τα παραπάνω, άλλα και γιατί η Stoke παρουσιάζεται δυνατή στο Brittania, ψηφίζω
άσο. Η παράδοση δείχνει το ίδιο, οποτε περιμένουμε το λεωφορείο που λογικά θα
στήσει ο McLeish
μπροστά από την εστία του, να μη μας χαλάσει τα σχέδια.
-
Sunderland – Everton
Ο
τεράστιος (όπως μου επέβαλε ο Καταλανός να λέω) Martin O’Neill
ξεκίνησε δυναμικά
τη θητεία του στις Black
Cats.
Σε τρία ματς έχει δύο νίκες, μία ήττα και η Sunderland ξεκόλλησε κάπως από τις τελευταιες
θέσεις. Το σημαντικότερο είναι ότι άλλαξαν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Άρχισαν
να σκοράρουν, πιστεύουν στη νίκη ως το τέλος (και οι δύο νίκες επετευχθησαν στα
τελευταία λεπτά), ενώ φαίνονται πλέον ομάδα. Ο O’Neill κατάφερε να πάρει το χρόνο που
ήθελε για να γνωρίσει την ομάδα, χωρίς να έχει σημαντικές βαθμολογικές απώλειες.
Ο Bendtner άρχισε
να συνεργάζεται πολύ καλά με τον Sessegnon, ενώ και ο Brown
θύμισε κάπως τον
παλιό του εαυτό (σκόραρε, μάλιστα, εναντίον της QPR)!
Η
Everton είναι
μια δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Οι Drenthe και
Osman
έχουν κέφια αυτόν
τον καιρό, με αποτέλεσμα ο Cahill
να μην είναι πλέον σίγουρος για την 11άδα! Δεν έχει κακή ομάδα, και θεωρώ ότι
σε αρκετά ματς φέτος αδικείται από το τελικό σκορ. Για άλλη μια χρονιά, ο Moyes
αποδεικνύει ότι
είναι ένας πανέξυπνος προπονητής, αλλά όσο η Everton δεν έχει διοικητική ηρεμία, θα
παλεύει μόνος του. Φέτος, μόνο η Arsenal και η City ανάγκασαν την Everton
να μη σκοράρει.
Η
παράδοση δείχνει Everton.
H
ποιότητα των
προπονητών δείχνει ισοπαλία. Η φόρμα δείχνει Sunderland. Εμείς θα επιλέξουμε το goal/goal. Η Sunderland
έχει βρει ρυθμό,
ενώ η Everton σκοράρει
πάντα εκτός έδρας. Και οι δύο δυσκολεύονται να κρατήσουν το «0» στην άμυνα,
οπότε θεωρώ το goal/goal μια
συνετή επιλογή.
- Liverpool – Blackburn
Ο
Kenny
Dalglish έχει
πάρει πρωτάθλημα και με τις δύο. Για όσους το έχουν ξεχάσει, η Blackburn
στέφθηκε
πρωταθλήτρια Αγγλίας το 1995. Τώρα, φλερτάρει με τον υποβιβασμό. Ομάδα των γκολ
(βάζει και δέχεται), αλλά στο τέλος χάνει. Με την Bolton ήταν απογοητευτική και έχασε
εντός έδρας. Ο προπονητής Steve
Kean
είναι ανεπιθύμητος από τους οπαδούς, οι οποίοι περιμένουν ποτε θα φύγει για να
τον πάνε οι ίδιοι στο σταθμό των τρένων. Η στήριξη της διοίκησης, όμως, είναι
δυνατή, αλλά λογικά κοντοζυγώνει η ώρα της απολυσης. Η ομάδα βασίζεται στην
καλή μέρα του Yakubu,
γιατί αμυντικά είναι πολύ κακή.
Η
Liverpool πέταξε
δύο βαθμούς απέναντι στη Wigan
στο τελευταίο
παιχνίδι της (αν και δεν μπορώ να πω ότι δικαιούμαστε τη νίκη). Η ποινή του Suarez δεν
έχει αρχίσει να μετράει ακόμη. Οι Adam – Henderson θα είναι πάλι το δίδυμο στα
χαφ, και περιμενουμε τον τρίτο: Shelvey, Maxi, Bellamy; Οι αμυντικοί θα είναι οι
ίδιοι, ενώ δεν πιστεύω ότι θα ξεκινήσει ο Caroll. Με την άμυνα της Blackburn, θεωρώ
πώς πρέπει να βασιστούμε σε ευέλικτο επιθετικό σχήμα.
Η
παράδοση δέιχνει άσο. Η Liverpool
δε χάνει εντός έδρας, ενώ η Blackburn δεν
κερδίζει εκτός. Δεν είναι και ομάδα που θα κλειστεί (δεν το έχει κάνει καθόλου
φέτος), άρα καταλήγω προς το over.
Μπορεί η Liverpool να
μη σκοράρει πολύ φέτος, αλλά σε κάθε ματς έχει αρκετές ευκαιρίες (εκτός από τα
παιχνίδια με Tottenham και
Chelsea).
Σαν δεύτερο ποντάρισμα, διαλέγω το anytime Suarez.
Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να σταματήσει η αφλογιστία του.
Υ.Γ.
Επειδή αγγλικό ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο η Premier League,
όποιος θέλει ας παρακολουθήσει το παιχνίδι της Championship μεταξύ των Derby
County
και Leeds.
Μπορεί να μη σας λέει τίποτα, αλλά τη δεκαετία του ’70, ήταν πρωταθλήτριες και
οι δύο (η Derby
το ’72 και το ’75,
η Leeds
το ’74) και η
κόντρα των προπονητών Brian
Clough
και Don
Revie,
μεγάλη. Σήμερα, προπονητής της Derby
είναι ο γιος του Clough, Nigel. Το
βιβλίο “The
Damned
United”
περιγράφει την κόντρα εκείνης της εποχής, μέσα από τα μάτια του Brian
Clough.
Αξίζει να το διαβάσετε!
6 σχόλια:
Santa is a Scouser!Χαχαχαχα!!Πολυ δυνατη η φωτογραφια σου Jim!
Στα των αγωνων τωρα,εγω θεωρω ότι ο Πανμεγιστος Μαρτιν εχει βελτιωσει αρκετα μεχρι στιγμης αλλα χρειαζεται να διορθωσει κι αλλα για να παιρνουμε και νικες απεναντι σε ομάδες οπως αυτη του πανεξυπνου οπως λες κι εσυ Moyes.Ελπιζω σε νικη μας,αλλα θεωρω πολυ πιθανο να μην υπαρξει νικητής..Θα το ξερουμε στις 7!
Κατα τ'αλλα πολυ θα ηθελά να ημουν Αγγλος αυτες τις μέρες,να τρωω σπιτι μου τα Χριστουγεννα,να πινω τον καφέ μου και μετα να πηγαινω στο γηπεδο να βλεπω ποδοσφαιρικές γιορτές.Μακαρι και το δικό μας ποδοσφαιρο να γίνει κάποτε μια γιορτη οπως είναι εκεί.
Υ.Γ.:Νομιζω οτι αυτο που "επεβαλα" Jim προερχεται απο την επικληση στην λογικη και νομιζω επιβαλεται η διαφοροποιηση για να μην απευθυνομαστε και στον Μαρτιν οπως πχ στους Roy(το επιθετο δε το γραφω,ντρεπομαι) ή τον Mancini.
Καλή πρωτοχρονιά εύχομαι σε όλους σας και ειδικά σε 'σενα Jim! Όντως τα σπάει η φοτό! Έχω λιώσει στο γέλιο! Λοιπόν θα μιλήσω μόνο για το βιβλίο και θα το προτείνω και εγώ προς ανάγνωση για να καταλάβουμε πως ήταν παλιά η κόντρες στην premier league και επίσης έχει βγει και σε ταινία για όσους ενδιαφέρονται! Αλλά προσοχή η πλευρά του Clough αρνήται ότι έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα! Πάντως περιγράφει απίστευτα γλαφυρά το κλίμα εκείνης της εποχής και το πως αντιμετώπιζαν τα παιχνίδια οι προπονητές.
Χαίρομαι που σας άρεσε η φωτογραφία! Γέλασα μόλις την είδα και σκέφτηκα ότι άξιζε να την έχω στην ανάρτηση.
@The Catalan: Ο Martin δείχνει να ξέρει πολύ καλά το ρόστερ του. Τον θεωρώ λίγο τυχερό γιατί κατάφερε να πάρει θετικά αποτελέσματα αμέσως. Ελπίζω σύντομα να αρχίσει να φαίνεται το πλάνο του στη Sunderland. Η στήριξη στο πρόσωπό του είναι, πλέον, δεδομένη.
Δικαιώθηκε η υποψία σου για το X, με δικαιώσατε και εμένα με το g/g. Όσον αφορά την ποδοσφαιρική "κατάνυξη" των ημερών, θα ήθελα πολύ να καταφέρω να περάσω Χριστούγεννα στο Νησί. Πιστεύω ότι θα είναι πολύ ξεχωριστή εμπειρία.
Σε παρακαλώ, μην αναφέρεις στην ίδια παράγραφο με τον O'Neill τους άλλους δύο προπονητές..
@Adons: Καλές γιορτές να έχουμε Αντώνη! Πράγματι η οικογένεια του Clough είχε ενστάσεις για το βιβλίο και την ταινία. Ακόμη κι αν υπάρχουν αναληθή γεγονότα σχετικά με τον Clough, ο αναγνώστης μπορεί να διακρίνει το πως έβλεπαν το ποδόσφαιρο στην Αγγλία, τότε. Τις κόντρες μεταξύ των ποδοσφαιρανθρώπων, τα κόλπα, πολλές φορές, πίσω από κάποια μεταγραφή κλπ. Και φυσικά, τις 43 μέρες που o Clough ήταν προπονητής της μεγάλης αντιπάθειας του, Leeds. Φανταστείτε έναν τέτοιο ιδιαίτερο τύπο, τι μπορέι να σκεφτόταν και να έπραττε όλο αυτό το διάστημα!
Για την ιστορία, το χτεσινό ματς έληξε με νικήτρια την Derby (1-0).
Ας δούμε τι συνέβη χτες:
α) H Stoke είχε αλλού το μυαλό της. Η Villa ήταν η γνωστή φετινή Villa. Επομένως το παιχνίδι ήταν κακό. Το 0-0 ήταν δίκαιο αποτέλεσμα. Η stoke κλότσησε την ευκαιρία να μείνει κοντά στη Newcastle. Δε θα κατηγορήσω τον McLeish για αμυντική τακτική, μιας και οι αντίπαλοι δεν έκαναν κάτι πιο επιθετικό απ'αυτόν.
β) Αμφότερες οι ομάδες άξιζαν το γκολ. Έστω κι αν το γκολ της Everton ήρθε από λάθος υπόδειξη πέναλτι, το τελικό σκορ ήταν δίκαιο. Μπορούν να αισιοδοξούν και οι δύο.
γ) Τι να πρωτοπούμε για τη Liverpool; Ας πούμε απλά, ότι έχουμε πολλή δουλειά ακόμη.
Είμαστε απόλυτα προβλέψιμοι στον τρόπο ανάπτυξης. Είμαστε επιπόλαιοι στην τελική προσπάθεια. Ο Suarez φέρεται ατομιστικά σε αρκετές φάσεις, αλλά ταυτόχρονα είναι ο μόνος που έχει σπιρτάδα και φαντασία στο παιχνίδι του. Ο Downing ζοριζεται αριστερά. Οι Adsm-Henderson δεν μπορούν να παίζουν μόνοι τους στο κέντρο, πρέπει να υπάρχει και ένας τρίτος να βοηθάει. Και επίσης, ο Caroll μπορεί να μην τροφοδείται σωστά, αλλά ο καλός επιθετικός φροντίζει ο ίδιος να ελευθερωθεί για να κάνει μάγκα το συμπαίχτη του. Χτές, σε πολλές σέντρες πήραν κεφαλιές οι κοντοί Suarez, Maxi, Downing ενώ ο Caroll ήταν κρυμμένος.
Η αμυντική γραμμή, που πολλοί κορόιδευαν στα καλοκαιρινά φιλικά για τις 3αρες που δεχόταν, είναι η πιο αξιόπιστη γραμμή μας και η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. O Gerrard, έστω και με μεγάλη αποχή, έδειξε τι πάει να πει μεγάλο χαφ σε λίγα μόνο λεπτά.
Όσο για τη Blackburn, μπορεί να χαρεί την επιτυχία, αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα γι'αυτή. Τουλάχιστον, να ηρεμήσει λίγο ο Kean, που έχει ακούσει τόσα από την αρχή της σεζόν..
Άσχετο με όσα λέμε:
η City γκέλαρε χτες, ενώ η United κέρδισε. Και τώρα ισοβαθμούν. Δηλαδή, η City, με το υπερπλήρες ροστερ και στην καλύτερη χρονιά της, έχει τους ίδιους βαθμούς με τη United, η οποία έχει έλλειψη σοβαρού κεντρικού χαφ, μακρόχρονα τραυματίες τους Vidic, Ferdinand και έκανε τη χειρότερη εμφάνιση της στο Champions League..
Όπως καταλαβαίνεται, τα πρωταθλήματα δεν απονέμονται από το Σεπτέμβριο, ούτε αν νικάς το μεγάλο αντίπαλο 1-6 μες στο σπίτι του. Σημασία έχει η βαθμολογία. Και η Ολλανδία του '70 τεράστια ομάδα ήταν, αλλά στην ιστορία έμειναν η Γερμανία και η Αργεντινή που την κέρδισαν. Οπότε, ας απολαύσουμε τη διαδρομή και το Μάιο θα χειροκροτήσουμε τον πρωταθλητή!
Δημοσίευση σχολίου