Premier League - Day 10. Λίγες σκέψεις για το Chelsea - Arsenal

Το ντέρμπι της αγωνιστικής μεταξύ Chelsea και Arsenal θα μας απασχολήσει σε αυτή την ανάρτηση. Ένα ζευγάρι που μας έχει δώσει αρκετές, όμορφες αναμετρήσεις και ελπίζουμε να γίνει το ίδιο το Σάββατο. Για την ώρα, θα κάνουμε μια μικρή ανάλυση του παιχνιδιού.

Η Chelsea έχει σαν στόχο το πρωτάθλημα. Έχω πει πολλές φορές ότι οι διαφορές της με United και City είναι ελάχιστες. Το ρόστερ της είναι πλήρες και ο προπονητής της (Andre Villas-Boas) είναι από αυτούς που αξίζει να παρακολουθείς.

Ένα πρόβλημα που εμφάνισε στα τελευταία παιχνίδια είναι οι κόκκινες κάρτες. Σύμφωνοι, στο παιχνίδι με την Q.P.R. η πρώτη κόκκινη είναι άδικη, αλλά μήπως κρύβεται κάτι πίσω από όλο αυτό; Η απάντηση βρίσκεται στο φετινό τρόπο παιχνιδιού της Chelsea, ο οποίος είναι φουλ επιθετικός. Ένας τέτοιος τρόπος παιχνιδιού απαιτεί ταχύτητα, την οποία διαθέτει κυρίως από τα πλάγια αλλά και την επίθεση, συνεχή κίνηση στο χώρο, κατοχή της μπάλας και φυσικά, ασφυκτικό pressing. Το τελευταίο σημαίνει πως οι αμυντικοί βρίσκονται πιο ψηλά από το συνηθισμένο, για να «μειώσουν» το γήπεδο – σαν χώρο δράσης των αντιπάλων, οι επιθετικοί γυρίζουν πίσω και μαρκάρουν ή κάνουν φάουλ, ώστε να σταματάει η φάση, πράγμα που οδηγεί σε περισσότερη ξεκούραση των μέσων και οι τελευταίοι, έχουν τη δυνατότητα να αποδώσουν καλύτερα. Σε όλα αυτά, βάλτε πολλά σκληρά μαρκαρίσματα των μέσων της Chelsea φέτος (λογικό είναι, αν θες να κερδίσεις το φόβο του αντιπάλου), αλλά και πολλά φάουλ που έχουν κάνει για να κόψουν αντεπιθέσεις και ρυθμό των αντιπάλων. Κάπως έτσι, η Chelsea φαίνεται να είναι για την ώρα η πιο βρώμικη ομάδα της Premiership, με 24 κίτρινες και 3 κόκκινες κάρτες. Βέβαια, δεν έχει και τόσο καλή αντιμετώπιση από τους διαιτητές, αλλά αυτό δεν αναιρεί τα προηγούμενα. Πάντως, αυτή η προσέγγιση στα παιχνίδια της σε καλό της βγαίνει και αν περιορίσει της απώλειες από κάρτες θα τα πάει ακόμα καλύτερα.

Σχετικά με το ότι τρώει γκολ σχεδόν σε κάθε παιχνίδι, είναι απόρροια της «επιθετικής» αμυντικής της γραμμής. Παίζουν πολύ ψηλά, οπότε μπορούν να περιορίσουν τα σουτ των αντιπάλων, αλλά είναι ευάλωτοι στο man-to-man.

Η Arsenal συνέρχεται ή τουλάχιστον έτσι δείχνει. Πάντως, παρά το πιο άσχημο ξεκίνημα εδώ και πολλά χρόνια, βρίσκεται 7^η και φυσικά ο στόχος της είναι η 4άδα. Δεν μπορώ να πω ότι την έχω ξεγραμμένη, αν και είναι η πιο επίφοβη (από τις Liverpool – Tottenham) για να κάνει άσχημες εμφανίσεις. Είναι ομάδα που βασίζεται πάρα πολύ στον Van Persie και δεν ξέρω πως μπορεί να αντιμετωπίσει τα παιχνίδια χωρίς αυτόν. Το τελευταίο παιχνίδι με τη Bolton (League Cup) ήταν ενθαρρυντικό, καθώς κατάφεραν την ανατροπή χωρίς τον αρχηγό.  Αχίλλειος πτέρνα η άμυνα της, πρόβλημα που ξεκινά κυρίως από τα αμυντικά χαφ και διογκώνεται από την, όχι και τόσο καλή, ποιότητα των αμυντικών της. Η απουσία του Whilshere στα χαφ, καλύπτεται, κυρίως, με ποδόσφαιρο κατοχής, αλλά και μεταφορά του παιχνιδιού στα πλάγια. Η απουσία όμως του Vermaelen στην άμυνα δεν καλύπτεται και αυτό φάνηκε όσο καιρό έλειπε, αλλά και η αισθητή βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας όταν επανήρθε. Για το Σάββατο είναι αμφίβολος και αν δεν παίξει, τα πράγματα γίνονται σκούρα για τους Gunners.

Για το παιχνίδι: Οι Torres, Mata, Sturridge θα έχουν πολλές ευκαιρίες να τεστάρουν τα σουτ τους. Το θέμα είναι υπό ποιες προϋποθέσεις. Θα είναι ελεύθεροι να σουτάρουν ή θα τους έχει βγάλει μακριά από την περιοχή της η Arsenal; Η γνώμη μου είναι πως θα τα καταφέρουν. Η Chelsea επιτίθεται συνολικά (ακόμη και ο David Luiz κατεβάζει τη μπάλα και συχνά βρίσκεται σε θέση βολής), οπότε ο περισσότερος χρόνος που έχει την μπάλα στην κατοχή της, δίνει περισσότερες ευκαιρίες για γκολ στους πολύ ποιοτικούς επιθετικούς της. Εντος έδρας παρουσιάζεται ακόμη πιο δυνατή, ενώ η Arsenal ψάχνει ακόμα το διπλό. Ποντάρω στη νίκη της Chelsea, αλλά όλα είναι ανοιχτά και για το goal/goal.

Posted in: Αγγλία,Προβλέψεις,Scouser Jim