Ισπανός προπονητής στην Ελλάδα. Ανέκδοτο το 2004,συνήθεια το 2011..

Χαιρετώ τους φιλούς της betonias. Είχα καιρό στο μυαλό μου να αναφερθώ στους Ισπανούς προπονητές και με αφορμή μια πρόταση του φίλου Jim είπα να αναφερθώ συγκεκριμένα στους προπονητές ισπανικής καταγωγής οι οποίοι και έχουν περάσει από τα μέρη μας αναλαμβάνοντας ελληνικές ομάδες, άλλος για μικρότερο και άλλος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Επειδή ο συγκεκριμένος αριθμός δεν είναι και πολύ μικρός, θα χωρίσω την αναφορά μου σε κάποια μέρη και σήμερα θα παρουσιάσω τον πρώτο Ισπανό προπονητή σε ελληνική ομάδα. Αυτός είναι ο…

1)Lorenzo Serra Ferrer. Η αλλιώς Καθηγητής. Η αλλιώς ευγενικός κυριούλης.

        Πρώτος διδάξας λοιπόν στους Έλληνες προέδρους που ξεκίνησαν να φέρνουν Ισπανούς προπονητές στην Ελλάδα ο Ντέμης Νικολαίδης. Το καλοκαίρι του 2006 αναζητούσε τον διάδοχο του Φερνάντο Σαντος στον πάγκο της ΑΕΚ ύστερα από την δεύτερη θητεία του η οποία και δεν ανανεώθηκε καθώς ο πρόεδρος της ΑΕΚ είχε κρίνει ότι ο Πορτογάλος είχε κλείσει τον κύκλο του στην ομάδα και ότι δε μπορούσε να την πάει ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τον αγωνιστικό προσανατολισμό της . Έψαχνε λοιπόν έναν προπονητή λάτρη του επιθετικού ποδοσφαίρου. Ύστερα από ένα καλοκαίρι έντονων αναζητήσεων κυρίως στην ισπανική άγορα, κατέληξε στον εκλεκτό, Lorenzo Serra Ferrer. Σύμφωνα με δηλώσεις του είχε εντυπωσιαστεί από το πλάνο που του είχε παραθέσει για την ομάδα και έτσι από το καλοκαίρι του 2006 ο Ισπανός αποτελούσε τον νέο προπονητή της ΑΕΚ.Τί είχε πετύχει όμως ο Φερέρ πριν έρθει στην Ελλάδα; Πολλά και καθόλου αμφισβητήσιμα αποτελέσματα και επιτυχίες. Το 1985 ανέλαβε την Μαγιόρκα προερχόμενος από την δεύτερη ομάδα της. Η Μαγιόρκα έως τότε ήταν ένα ασανσέρ μεταξύ 4^ης, 3^ης και 2^ης κατηγορία. Ο Φερέρ την ανέλαβε στην δεύτερη, προβιβάστηκε δύο φορές στην πρώτη κατηγορία χαρίζοντας της κιόλας την καλύτερη θέση της έως τότε, την 6^η στην πρώτη κατηγορία και πήγε μαζί της σε έναν τελικό Κυπέλλου. Σπουδαία επιτεύγματα για την τότε ομάδα της Μαγιόρκα. 

             Το 1993 και ενώ τελικά δεν κατάφερε να προβιβάσει και πάλι την Μαγιόρκα για 3^η φορά στην πρώτη κατηγορία, έφυγε από το τιμόνι της εκείνο το καλοκαίρι αναλαμβάνοντας την ομάδα της Μπέτις, η οποία επίσης βρισκόταν στην δεύτερη κατηγορία. Την ανέβασε κατευθείαν στην πρώτη, ενώ την πρώτη του χρονιά σε αυτή κατάφερε το απίστευτο, βγάζοντας την 3^η με την καλύτερη άμυνα στην Ισπανία και δίνοντας της για πρώτη φορά το δικαίωμα να παίξει σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Έμεινε στην Μπέτις τελικά 4 χρόνια χαρίζοντας της το 1997 την 4^η θέση στο πρωτάθλημα με τρομερά επιθετικά στατιστικά(83 γκολ) και ένα χαμένο τελικό κυπέλλου απέναντι στην Μπάρτσα προκρινόμενη για ακόμα μια χρονιά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.

       Άλλαξε την πορεία και την ιστορία δύο ομάδων, έβγαλε πολλούς νέους παίχτες και αυτό έκανε την Μπάρτσα να του προσφέρει θέση τεχνικού συμβούλου στις ακαδημίες και ενδιάμεσα τεχνικού διευθυντή στην ομάδα της Καταλονίας στην οποία και έμεινε για 3 χρόνια, δείγμα της επιτυχημένης του δουλειάς και σε αυτόν τον τομέα. Έτσι όταν κάποια στιγμή η ομάδα θέλησε να αναζητήσει τον αντικαταστάτη του απολυθέντος Luis Van Gaal, στράφηκε στον Φερέρ ο οποίος από προσωρινός έγινε μόνιμος, αλλά λόγω κακων αποτελεσμάτων στην χρονιά αντικαταστάθηκε αργότερα από τον Τσάρλι Ρέσακ. Έμεινε στην ομάδα όμως και πάλι σε διάφορες διοικητικές θέσεις έως ότου θέλησε να επανέρθει στους πάγκους. 

      Η αγαπημένη του Μπέτις του προσέφερε απλόχερα αυτή τη δυνατότητα. Επιστροφή στην ομάδα, επιστροφή στις προπονητικές του επιτυχίες. 4^η θέση την πρώτη χρονιά, κατάκτηση κυπέλλου και έτσι η Μπέτις έγινε η πρώτη ομάδα της Ανδαλουσίας που μετείχε σε ομίλους Champions League την επόμενη χρονιά. Μια χρονιά δύσκολη για την ομάδα, που τερμάτισε 3^η στους ομίλους με μνημειώδη την τότε νίκη απέναντι στην Τσέλσι, αλλά αποκλείστηκε στους 16 του ΟΥΕΦΑ και τελικά η ομάδα τερμάτισε 14^η στο πρωτάθλημα και ο Φερέρ αποχώρησε το καλοκαίρι του 2006. 

       Η ΑΕΚ του έδωσε τα κλειδιά της ομάδας και η συνέχεια γνωστή. Πολύ καλό ποδόσφαιρο την πρώτη χρονία από την ΑΕΚ, πρώτη νίκη της στο Champions League, νέοι παίχτες για την ομάδα τότε(Παπασταθόπουλος,Ταχτσίδης,Κυριακίδης,Χετεμάι είχαν ξεχωρίσει), άλλα κάπου την δεύτερη σεζόν έχασε τον δρόμο του,έχασε και τα αποδυτήρια και οι παίχτες κυριολεκτικά τον έδιωξαν μόνοι τους. Η ΑΕΚ συμφώνησε να τον πληρώσει αποζημίωση 500.000 ευρώ για κάθε χρονιά που θα καθόταν εκτός πάγκων και αυτός τα επόμενα 3 χρόνια έκανε το κομμάτι του κάνοντας στην αρχή τον τηλεσχολιαστή και μετά τον παράγοντα στην Μαγιόρκα και έτσι κάπως η ΑΕΚ ζημιώθηκε κατά 1.500.000 ευρώ.Στο μυαλό μου από τότε έχουν μείνει οι 3 μαζεμένες αλλαγές στο 60 στον τελευταίο του αγώνα στην ΑΕΚ απέναντι στην Λάρισα(ήττα με 1-0) καθώς και οι 11 μαζεμένες σε φιλικό στο 70 απέναντι στη Χετάφε.

ΠΡΟΣΗΜΟ ΘΗΤΕΙΑΣ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ: Θετικό. Χάρισε καλές στιγμές στην ΑΕΚ, νίκες στην Ευρώπη, καλό ποδόσφαιρο την πρώτη χρονιά και δε φοβήθηκε να βάλει νέους παίχτες στην ομάδα (ο Παπασταθόπουλος τότε ήταν 17 και έπαιξε βασικός στο Ch.L. και ο Ταχτσίδης έπαιξε επίσημο αγώνα στα 16 του).

ΠΡΟΣΗΜΟ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ: Πολύ θετικό. Άλλαξε την μοίρα της Μαγιόρκα, ανέβασε πάρα πολλά επίπεδα την Μπέτις και τις δύο θητείες του εκεί και έκανε μια συνολικά καλή χρονιά στην ΑΕΚ. Είτε τον πούμε καθαρά προπονητή είτε προπονητή – παράγοντα, κανένας δε μπορεί να αμφισβητήσει τις μεγάλες του προπονητικές επιτυχίες.

Οποιοδήποτε σχόλιο όσον αφορά την πορεία του Φερερ εντός και εκτός Ελλάδας ευπρόσδεκτο.Δεν είμαι ιστοριογράφος,απλά έχω ένα πάθος με τους Ισπανούς προπονητές!

Posted in: Απόψεις,Ισπανία,The Catalan