Τελικά το πείραμα πέτυχε;

Στην αρχή της season είχα γράψει για την επιλογή των διοικούντων της AS Roma να εμπιστευτούν το τιμόνι της ομάδας στον Rudi Garcia. Το παρουσίασα ως πείραμα θέλοντας να αναδείξω κυρίως την ικανότητα των Γάλλων προπονητών να σταθούν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και πως μια ενδεχόμενη επιτυχία του πρώην πια προπονητή της Lille θα άνοιγε τον δρόμο και σε άλλους.

Τότε είχα θέσει κάποια κρίσιμα ερωτήματα για την επιτυχία του και σας τα θυμίζω αυτούσια κάνοντας έναν απολογισμό. Αναρωτιόμουν τότε :

Θα αντέξει στη πίεση των Ρωμαίων φιλάθλων; Θα καταφέρει να μείνει στον πάγκο μέχρι να πάρει μπρος η diesel ομάδα του; Πως θα χειριστεί τις σημαίες Totti και De Rossi; Πως θα πείσει τους τακτικά άριστους Ιταλούς να παίξουν πιο ελεύθερα; Και τέλος πως θα καταφέρει να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι αφήνει την άμυνά του εκτεθειμένη όταν απέναντί του θα έχει πολύ πιο αποτελεσματικούς επιθετικούς;

Το πρώτο ερώτημα δεν είναι εύκολο να απαντηθεί είτε θετικά είτε αρνητικά. Από την αρχή τόσο οι φίλαθλοι της ομάδας όσο και οι σκληροπυρηνικοί ultras έδειξαν ότι θα στηρίξουν τον Garcia αρκεί να δουν αποτελέσματα. Η περσινή χρονιά θεωρήθηκε ατιμωτική για την ομάδα και μια δεύτερη συνεχόμενα άσχημη θα ήταν καταστροφική για τον σύλλογο. Ο Garcia φρόντισε η ομάδα του να κάνει εκπληκτική εκκίνηση και να διώξει την όποια πίεση θα μπορούσε να βαρύνει τους παίχτες. Η οργή και η διορία των οπαδών έδωσαν την θέση τους στον ενθουσιασμό για το 10 στα 10. Παρόλα αυτά δεν είδαμε πως θα διαχειριζόταν μια ενδεχόμενη σειρά άσχημων αποτελεσμάτων.

Στην Γαλλία και στην Lille είχε γίνει ανέκδοτο η μέτρια πορεία της ομάδας του Garcia στον πρώτο γύρο και ο τρομερός δεύτερος, που τους χάρισε ένα νταμπλ και προκρίσεις στο Champions League. Όμως με την Roma είδαμε και βλέπουμε μια εκπληκτική εκκίνηση, μια περίοδο φυσιολογικής κοιλιάς και ένα τρομερό φίνις με αποτέλεσμα η ομάδα να κάνει ρεκόρ βαθμών στην ιστορία της. Όχι και τόσο diesel, δεν νομίζετε; Πάντως οφείλω να παραδεχθώ ότι δεν περίμενα τέτοια εκκίνηση.

Θετικό βαθμό βάζω και στην διαχείριση των Totti και De Rossi. Χαρακτηριστικό είναι ότι και οι δύο ηρέμησαν. Τόσο αγωνιστικά όσο και εξωαγωνιστικά εκτελώντας τους ρόλους τους σαν αρχηγοί της ομάδας. Δεν ήταν λίγες οι φορές τα προηγούμενα χρόνια που εκνευριζόμενοι άφηναν την ομάδα με 10 παίχτες. Η ισορροπία κρατήθηκε και υπάρχουν πολλές δηλώσεις και των δύο που εκθειάζουν την προσέγγιση του προπονητή τους τόσο στους ίδιους όσο και στους υπόλοιπους παίχτες.

Τέλος άριστο βαθμό παίρνει και σε επίπεδο τακτικής και αμυντικής λειτουργίας. Η ομάδα του όχι μόνο δεν έμεινε εκτεθειμένη αμυντικά όπως πίστευα αλλά έχει και την καλύτερη άμυνα στην κατηγορία χωρίς να χάσει ίχνος από την επιθετικότητά της. Η επιτυχία οφείλεται στην τριάδα του κέντρου που ξεπέρασε αυτή της Lille, των Cabaye, Mavouba, Balmont τελειοποιώντας την τακτική του Garcia. Μια τριάδα μέσων που εναλλάσσουν τους ρόλους τους μπερδεύοντας τους μεσοαμυντικούς αφού δεν έχουν σημεία αναφοράς για να τους αντιμετωπίσουν.

Όσον αφορά το μέλλον της ομάδας ο Garcia δεν έχει πει ακόμα τι θα κάνει αλλά οι πιθανότητες είναι να παραμείνει. Το πνεύμα και η φιλοσοφία του, να μην επαναπαύεται στις δάφνες μιας επιτυχίας, να κοιτά το μέλλον και πως θα δυναμώσει το ρόστερ για την πιο δύσκολη επόμενη χρονιά είναι κάτι που χρειάζεται η ομάδα. Αυτό μου δείχνει και η δήλωσή του ότι για να παραμείνει, θα πρέπει η Roma να αποκτήσει βάθος για να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των συνεχόμενων παιχνιδιών σε Ιταλία και Ευρώπη. Αυτή η λογική είναι που θα μεγαλώσει την Roma. Θα πρέπει να αισθάνονται τυχεροί οι άνθρωποι της ομάδας βλέποντας τον προπονητή τους μετά από μια τόσο επιτυχημένη χρονιά να σκέφτεται αμέσως και περισσότερο την επόμενη και πως θα βελτιώσει την ομάδα παρά την ίδια την επιτυχία.

Προς το παρόν το πείραμα πετυχαίνει. Ο Garcia δείχνει ότι μπορεί να τα καταφέρει σε ένα σύλλογο με μεγάλη πίεση και ιστορία. Ο δρόμος μπορεί να ανοίξει και για άλλους. Όσον αφορά την Roma, εύχομαι και ελπίζω η διοίκηση της ομάδας να συμμεριστεί την φιλοδοξία του και δούμε μια δυνατή και ανταγωνιστική ομάδα τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ιταλία.

Posted in: Απόψεις,Γαλλία,Ιταλία,Adons