The Good, the Bad and the Sir!

Μπήκα κι εγώ στην ατμόσφαιρα  της περασμένης εβδομάδας και περίμενα: θα δώσουν τα «παιδιά» τα χέρια ή θα έχουμε συνέχεια στο σίριαλ; Τελικά, ο Suarez δεν έδωσε το χέρι και –άλλο που δεν ήθελαν- τα tabloids βρήκαν δουλειά για μέρες. Επιτέλους, βρήκαν τον κακό (Suarez), τον καλό (Evra) και τώρα ψάχνουν τον άσχημο για να ολοκληρωθεί ξανά η τριανδρία του Sergio Leonne. (Για την ώρα, το ρόλο του Άσχημου τον παίρνει ο Dalglish, επειδή δεν πήγε στην συνέντευξη τύπου).

Το νέο επεισόδιο ξεκινά κάπως έτσι:

Στο παιχνίδι, όλα κυλούν ήρεμα – ίσως ένα από τα πιο βαρετά ντέρμπι που έχουμε δει- με ελάχιστες φάσεις, και 3 γκολ δώρα στους επιθετικούς των δύο ομάδων. Κάθε φορά που ο Suarez έπαιρνε την μπάλα, οι φίλοι της Manchester United τον γιούχαραν. (Είχε πλάκα, γιατί όταν κρατούσε την μπάλα ακουγόταν ένα μακρόσυρτο «ουουου..», ενώ όταν έδινε πάσα με τη μία, το «ου» ήταν κοφτό. Αστεία πράγματα..) Το σφύριγμα της λήξης βρίσκει τη Manchester United να κερδίζει 2-1 και να περνά στην κορυφή της βαθμολογίας. Οι φίλοι των γηπεδούχων μέχρι που γίνεται το εξής: ο Evra πανηγυρίζει έξαλλα, χτυπάει το χέρι στο στήθος, κάνει το γύρο του θριάμβου και ξεσηκώνει τον κόσμο και τέλος, πάει και πανηγυρίζει μπροστά στον Suarez. Μέχρι να προλάβει να καταλάβει τι έκανε, έχει πέσει πάνω του ο διαιτητής της αναμέτρησης, Phil Dowd και όλη η Liverpool. Ή μάλλον, όχι όλοι: o Suarez συνέχισε το δρόμο του προς τα αποδυτήρια. Και έχουμε το αστείο σκηνικό: μπαίνει η αστυνομία να χωρίσει τους ποδοσφαιριστές και ο Evra δεν μπορεί να φύγει από το γήπεδο, μέχρι να αποχωρήσουν οι ποδοσφαιριστές της Liverpool. O Dalglish δεν πήγε στη συνέντευξη τύπου, για να μην οξύνει τα πνεύματα, όπως είπε, και ο Ferguson έκανε τη δήλωση ότι ο Suarez είναι ντροπή για τη Liverpool. Αυτά είναι τα γεγονότα. Να πω κι εγώ την άποψή μου:

Στο παλιότερο άρθρο, σχετικά με την τιμωρία του Suarez είχα πει ότι καλά έκανε ο Evra και δήλωσε το περιστατικό. Είναι σημαντικό να παταχθούν τέτοια κρούσματα, καθώς ο ρατσισμός δεν έχει θέση σε υγιείς κοινωνίες (αν θέλουμε να έχουμε τέτοιες). Στη συνέχεια, όμως, διατύπωσα κάποια ερωτήματα σχετικά με το αν όντως ήθελε να ασχοληθούμε με την επίθεση ή με τον Suarez γενικά. Στο σαββατιάτικο παιχνίδι, ο Evra προσπάθησε να προκαλέσει τον Suarez, αν και τελικά δεν τα κατάφερε: πέτυχε, όμως, να εξοργίσει τους υπόλοιπους. Θέλω να δω τώρα τη στάση της FA: θα τοποθετηθεί πάνω στο θέμα ή θα τηρήσει σιγή ιχθύος, όπως στην περίπτωση του Terry; Ή αν θα αχοληθεί με τα συνθήματα που ακούστηκαν «Suarez is a racist, na, na, na..»; Ή αν θα ασχοληθεί με το προκλητικό εξώφυλλο του περιοδικού Red Issue, των φίλων της United:

Θέλω να δω τώρα τα MME που «ξέσκισαν» τον «κακό» Suarez (και πιο πολύ την ηθική Daily Mail, αλλά και τα δικά μας, τα ελληνικά) αν θα ασχοληθούν καθόλου με τη στάση του «καλού» Evra, ο οποίος αποτελεί πρότυπο επαγγελματία (όπως με την εθνική Γαλλίας στο τελευταίο Mundial). Θα περιμένω…

Το αριστερό μπακ της United τι ακριβώς προσπάθησε να πετύχει; Νευρίασε επειδή ο Suarez δεν του έδωσε το χέρι και δεν του είπε «sorry lad, let’s have a pint after the game, in Cavern Club»; Μπαίνεις σε μια διαμάχη με τον άλλο, τον κατηγορείς για ρατσιστική συμπεριφορά (ενώ δηλώνεις ότι δεν πιστεύεις πως είναι ρατσιστής!!), δέχεται μια μεγάλη τιμωρία και περιμένεις να σου δώσει το χέρι; Είπαμε, αλητάκος ο Suarez, αλλά ας σκεφτεί ο καθένας τι θα έκανε σε δική του περίπτωση. Παρόμοια, βάλτε στη σκέψη σας και το περιστατικό Materazzi-Zidane. ΠΡΟΣΟΧΗ: Δε λέω να κράξουμε κανέναν από τους δύο, απλά πάρτε θέση μέσα σας.

Όσον αφορά, πάλι, τον Evra κατάφερε να με πείσει ότι, ο πόλεμός του κατά του ρατσισμού είναι αγνός! Σίγουρα τα πανυγήρια αφορούσαν τη νίκη επί της Liverpool (οκ, τη μεγαλύτερη ομάδα στο Νησί κέρδισε, δεν είναι και λίγο), αλλά οι πανηγυρισμοί μπροστά στον Suarez έδειξαν το μεγαλείο και την ανωτερότητα απέναντι σε αυτό το χαμερπές ον που του επιτέθηκε ρατσιστικά (sic!). Συγχαρητήρια, whiner, που όταν ήρθε η αστυνομία και σε έδιωξε, εσύ κρύφτηκες πίσω τους και συνέχισες να ξεσηκώνεις το πλήθος. Ήταν πραγματικά ένα χτύπημα κατά του ρατσισμού. Έδειξες ότι είσαι άξιος αρχηγός της ομάδας σου.

Πάμε στον Ferguson. Στα mind games είναι άπιαστος. Το θέμα είναι ότι είναι τόσο καλός δημοσιοσχετίστας (παρ’όλο που βγάζει το προφίλ του αυστηρού) και θεωρείται αυθεντία σε ό,τι κι αν πει. Είπε χτες, αυτή την κουταμάρα για τον Suarez και έχουν αρχίσει όλοι να λένε ότι είχε δίκιο. Μιλάει για ήθος, ο άνθρωπος ο οποίος προπόνησε παίχτες όπως ο Eric Cantona, ο Gary Neville και Roy Keane. Αλλά μάλλον ξέχασε να τους νουθετήσει. Όταν όμως χαλούσαν το δικό του προφίλ, δε δίσταζε να τους "καθαρίσει" (Keane, Beckham). Χαίρε ήθος αμέτρητο.. Για απόδειξη, τα παρακάτω:

Πάντως, όσο λαλίστατος ήταν για τον Suarez, δεν ήταν για τον δικό του παίχτη: «o Evra δε συμπεριφέρθηκε σωστά», είπε. Τον έβαλε στη θέση του. Αυτή ήταν η δήλωση ενός πραγματικού Sir! Και μετά, ασχολήθηκε με το αγαπημένο του σπορ: τη Liverpool. (Το έχουμε καταλάβει «Sir», έχεις εμμονή με τη Liverpool. Σε κάθε σου κουβέντα, την αναφέρεις περισσότερο απ’οσο ο Mίνος τον ΠΑΟΚ! Στην αρχή έλεγες: να φτάσουμε τη Liverpool στα πρωταθλήματα. Την έφτασες. Έπειτα, «να να την περάσουμε». Την πέρασες. Τώρα λες: «να την περάσουμε στα Πρωταθλητριών». Keep chewing… Προς το παρόν, ασχολείσαι με τα δωρεάν μαθήματα ηθικής προς και δε σε βλέπω να σταματάς). Στην παρούσα συνέντευξη μίλησε για ντροπή στην ιστορία της Liverpool, o, είμαι-το-ίδιο-το-σύστημα-της-Premier-League, Ferguson. Ευχαριστούμε «Sir». Αλλά, κάποιες φορές καλύτερα να μασάς (την τσίχλα σου), παρά να μιλάς. Ή, μάλλον, πριν μιλήσεις, σκέψου τα σκάνδαλα στα οποία έχεις μπλεχτείς εσύ και πως βγαίνεις λάδι κάθε φορά. Πάντως, έτσι όπως έγινες Sir, μπορείς να περιμένεις και το νόμπελ Ειρήνης σε λίγα χρόνια…

Για τον Dalglish, ένα έχω να πω: κακώς δεν πήγε στη συνέντευξη Τύπου. Είσαι προπονητής μιας ομάδας που συμμετέχει στον οργανισμό Premier League, άρα πρέπει να παίζεις στο παιχνίδι των ΜΜΕ που τον χρηματοδοτούν. Ξέρω, είναι κυνικό αυτό που λέω, αλλά αυτή είναι η άποψή μου γενικά για τις συνεντεύξεις Τύπου (κάτι που με ξενίζει στο ελληνικό πρωτάθλημα). Ξέρω ότι το έκανες για να μην μπλέξεις την ομάδα σε νέες περιπέτειες με τα λεγόμενά σου, αλλά δε θα ήταν η πρώτη φορά που τα βάζεις μαζί τους (και δεν τους έχεις βάλει λίγες φορές στη θέση τους). Μην κάνεις αυτά που κάνει ο «sir»…

Κλείνοντας, θέλω να δηλώσω ότι δε συνδέω τους Evra, Ferguson με την Manchester United. Η ομάδα έχει τεράστια ιστορία (μέρος της οποίας είναι φυσικά και τα δύο παραπάνω πρόσωπα), η οποία δεν σπιλώνεται έτσι εύκολα (κάτι που προσπαθεί να μας πείσει ο Ferguson για τον Suarez). Επίσης, δε δικαιολογώ τον Suarez για τα τερτίπια του. Όσο καραγκιόζης, όμως, είναι ο Suarez, άλλο τόσο είναι κι ο Evra. Απλά, προσπάθησα να τον απομυθοποιήσω λίγο, γιατί πολύ έγερνε η ζυγαριά υπέρ του.

Υ.Γ. Τι μου κάνατε, βρε απίθανοι; Η χώρα χάνεται κι εγώ ασχολήθηκα μαζί σας, ενώ είχα πεισει τον εαυτό μου να μην το κάνω. Ίσως γράψω και κάποια ανάρτηση πολιτικού περιεχομένου. Για την ώρα, μας δίνει καλές πάσες ο Κάνθαρος. Καλό (;) βράδυ σε όλους…

Posted in: Αγγλία,Απόψεις,Scouser Jim