''Greeklish'' μάχες, Μέρος 2ο. Arsenal - Ολυμπιακός

Συνέχεια σήμερα στις αναφορές μας στις φετινές ελληνοαγγλικές μάχες. Μετά τη λευκή ισοπαλία στο παιχνίδι ΠΑΟΚ – Tottenham, o Ολυμπιακός πάει στο Λονδίνο (ταξίδι που το έχει κάνει αρκετές φορές) για να αντιμετωπίσει την Arsenal.

Τετάρτη 28/9/2011, 21.45, Emirates Stadium. Arsenal ξανά, ύστερα από 2 χρόνια. Το αποτέλεσμα, τότε, ήταν 2-0, με γκολ των Van Persie και Arshavin στο τελευταίο δεκάλεπτο. Σήμερα, οι αλλαγές στο στρατόπεδο των ''Gunners'' είναι αρκετές, αλλά σε αυτό των Πειραιωτών είναι πολλές περισσότερες: Mellberg, Αβραάμ και Τοροσίδης είναι οι μόνοι που έχουν μείνει από εκείνη την ομάδα! Το κοινό στοιχείο είναι ότι και οι δύο ομάδες παρουσιάζονται χειρότερες από τότε (θυμίζουμε ότι το παιχνίδι του 2009 είχε γίνει κι αυτό τέλος Σεπτέμβρη).

Η Arsenal κάνει το χειρότερο ξεκίνημα της περιόδου Wenger. Ξεκίνησε άσχημα το πρωτάθλημα και οι πρώτες αντιδράσεις στο πρόσωπο του προπονητή δεν άργησαν να φανούν. Φυσικά, η κριτική δεν ήταν μόνο για τα πολύ άσχημα αποτελέσματα, αλλά γιατί οι ιθύνοντες του συλλόγου επέμεναν στην πολιτική τους να αγοράζουν μικρούς ηλικιακά παίχτες, οι οποίοι όταν εξελίσσονται πωλούνται έχοντας υψηλή πλέον -ποδοσφαιρική και χρηματική- αξία (θα ασχοληθούμε σε μελλοντική ανάρτηση με το λεγόμενο self-sustaining business model που εφαρμόζουν στην Arsenal). Φετινά ''μήλα της έριδος'' ήταν οι Nasri και Fabregas. Το πρόβλημα αυτής της πολιτικής είναι η δυσκολία κατάκτησης τίτλων κάτι που δεν ευχαριστεί τους οπαδούς, παρά τα τεράστια οικονομικά οφέλη και την προοπτική συνέχειας του club με δικούς του πόρους και χωρίς χρέη.

Στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου έκανε κινήσεις κόντρα στην πολιτική της (μεταγραφές Arteta, Benayoun – μεγάλοι σε ηλικία παίχτες), αλλά δε δείχνει ακόμη αισθητή βελτίωση στην απόδοσή της, την οποία δύσκολα βλέπω να σταθεροποιεί μέχρι τα Χριστούγεννα. Μεγάλος πονοκέφαλος είναι η άμυνά της, η οποία δεν εμπνέει καθόλου εμπιστοσύνη και το λάθος ''μυρίζει'' συχνά. Πολύ σημαντική η απουσία του Wilshere, ενός χαφ που μου αρέσει πολύ και πιστεύω πως αν δεν έχει άλλους σοβαρούς τραυματισμούς, μπορεί να αφήσει εποχή. Ωστόσο, επιθετικά παραμένει Arsenal, δηλαδή δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις, εκτός από το τέμπο που παραμένει γρήγορο.

Όσο χάλια κι αν είναι η Arsenal, ο Ολυμπιακός δεν επιτρέπεται να την υποτιμήσει. Πρώτα απ'όλα ούτε ο ίδιος είναι σε καλή κατάσταση – δεδομένου ότι δεν έχει πολλά επίσημα παιχνίδια στα πόδια του- ούτε η παράδοση είναι υπέρ του. Κακά τα ψέματα, είτε ισοπαλία, είτε νίκη του Ολυμπιακού θα το θεωρήσω μεγάλη έκπληξη. Αλλά αξίζει η προσπάθεια..

Μακάρι να απολαύσουμε ένα ωραίο παιχνίδι!

Υ.Γ. Με αφορμή την τελευταία ανάρτηση του betonia, θέλω να επαναλάβω ότι όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, δεν είναι κάτι περισσότερο ή λιγότερο από 0, 1 ή 3 βαθμούς. Η νίκη δεν κάνει τον Ολυμπιακό υπερομάδα, ούτε η ήττα είναι καταστροφή. Μην παίρνεται στα σοβαρά τον κάθε λογής ''δημοσιογράφο''. Κατά τη γνώμη μου, αποτελούν τεράστια πληγή για το χώρο του ποδοσφαίρου και δεν επιτρέπουν στους (λίγους) αξιόλογους συναδέλφους τους να προσφέρουν. Ευχαριστώ!

Posted in: Αγγλία,Προβλέψεις,champions league,Scouser Jim