Η φετινή μεταγραφική περίοδος είναι ίσως η πιο ενδιαφέρουσα
που έχω δει! Όχι μόνο γιατί οι ποδοσφαιριστές που έκαναν μια καλή χρονιά κάνουν
το βήμα παραπάνω αλλά γιατί οι μικρότερου οικονομικού βεληνεκούς ομάδες
προσπαθούν να βγάλουν από την μύγα ξίγκι. Και καλά κάνουν βέβαια. 60 ο Falcao, 57 o Neymar, 64 o Cavani και 120(!) εκατομμύρια
ο Bale
είναι τα ποσά που δόθηκαν ή θα δοθούν. Και σειρά παίρνουν Rooney και ίσως ο Suarez.
Το marketing απ’ ότι έχω καταλάβει είναι η δημιουργία και η εκμετάλλευση της αίσθησης του κόσμου όσον αφορά ένα προϊόν. Τα επιτελεία των ομάδων εργάζονται πυρετωδώς το καλοκαίρι σε μία κούρσα για το ποιος θα κάνει την καλύτερη κίνηση και θα πάρει με το μέρος του την κοινή γνώμη, μια τεράστια δεξαμενή πιθανών φιλάθλων πελατών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι το ποδόσφαιρο είναι επιχειρήσεις που ως μόνο στόχο έχουν το χρήμα.
Το “Me
que un club” marketing
Προφανώς είναι το marketing στο οποίο στηρίζεται η Barcelona αλλά σε αυτή την κατηγορία θα
μπορούσα να βάλω και την Liverpool.
Σε αυτή την περίπτωση προβάλλεται ότι δεν είναι μόνο επιχείρηση-ομάδα αλλά ότι έχει
και κοινωνικές ευαισθησίες. Δεν είναι τυχαίες διάφορες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις,
εκδηλώσεις μνήμης ή επισκέψεις στον «τοίχο των δακρύων» στην Ιερουσαλήμ.
Τέτοιες ομάδες κυρίως εκμεταλλεύονται την «εργατική» ιστορία τους, σαν ομάδες
του λαουτζίκου, των φτωχών και των αδικημένων γενικά.
Το “lifestyle”
ή “galacticos”
marketing
Είναι η κατηγορία των Man Utd και Real Mardid.
Σαν πρώτη διδάξασα η αγγλική ομάδα δημιούργησε παίχτες που περισσότερο ήταν lifestyle persons παρά ποδοσφαιριστές.
Οι συγκεκριμένες ομάδες αυτό που κάνουν είναι να αγοράζουν παίχτες stars και να εκμεταλλεύονται
το “lifestyle” τους. Δεν
τους ενδιαφέρει τόσο αν ταιριάζουν αγωνιστικά στην ομάδα όσο στο προφίλ του
ποδοσφαιριστή-star του
οποίου η “lifestyle” ζωή
θα τους αποφέρει τεράστια έσοδα. Ο Bale είναι μία τέτοια περίπτωση.
Η κατηγορία των Αράβων και Ρώσων
Είναι μια ιδιάζουσα κατηγορία όπου οι ιδιοκτήτες έχοντας
φυσικά μεγάλη οικονομική επιφάνεια και ρευστότητα προσπαθούν να μεγαλώσουν το brand name του συλλόγου που είναι
ιδιοκτήτες. Για να το επιτύχουν κάνουν πολλές και ηχηρές μεταγραφές ώστε να
αλλάξει αναγνωρισιμότητα ο σύλλογος. Να τους μάθει δηλαδή το ευρύ κοινό στην
αρχή. Οι επιτυχίες που θα κάνει αγωνιστικά η ομάδα θα ορίσει και τα μελλοντικά
έσοδα που θα έχουν.
Το marketing
των ομάδων-ακαδημιών
Η Porto
είναι το χαρακτηριστικότατο παράδειγμα αυτής της κατηγορίας αλλά και η Lyon. Το προφίλ που βγάζουν
τέτοιου είδους ομάδες είναι να αγοράζουν φτηνά και να πωλούν ακριβά. Θα
μπορούσαμε να τις χαρακτηρίσουμε και ως ομάδες-νταντάδες, ομάδες δηλαδή που
εκπαιδεύουν και ωριμάζουν τους παίχτες ποδοσφαιρικά δίνοντάς τους έτοιμους για
τα top
club.
Φυσικά μπορούμε να βρούμε και άλλες κατηγορίες αλλά θεωρώ
ότι αυτές είναι οι βασικές. Οφείλω σε αυτό το σημείο να διευκρινίσω ότι δεν
είναι απαγορευτικό για μια ομάδα να χρησιμοποιεί πολλών κατηγοριών marketing. Για παράδειγμα ο Neymar πιο
πολύ θα ταίριαζε στην φιλοσοφία της Real παρά στην Barcelona.
Δεν ξέρω εσείς πιο προτιμάτε αλλά εγώ τείνω στο marketing που φαίνεται εντός των
τεσσάρων γραμμών του γηπέδου!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου